Uzun yıllardır Dünya ekonomisinin kabaca yüzde 1’i olmaya demir attık. Ne bir adım  ilerim ne de bir adım geri.. ama büyüklük olarak, yoksa geriye giden dünya kadar gösterge var tabi ki. Eminim ki 40 önceki insani mutluluk bugün kesinlikle yok.. insanlar aç kalmadığı sürece daha az kazansa da o günlerde daha mutlu idi. şimdi ne kadar çalışsa da kazansa da devlet her kazanca ortak ve devletin sınırsız harcamalarının faturasını vatandaş olarak bizler ödüyoruz.

Bakın Kore’den Polonya’ya, rakiplerimiz bizi teker teker geçiyorlar. örneğin kore 80 lerde kişi başı gelir noktasında bizimle aynı noktada idi şimdi bizim 3 katımız kişi başı geliri var.. çin her 8-9 yılda ekonomisi iki kat büyüyor.. zalim bir anlayış olsa da üretim ekonomisi noktasında bazı politikaları örnek alınabilir.. polonya malum ikinci dünya savaşında 6-7 milyon insan kaybetmiş. yıllarca kominizmin etkisinde kalmış bir ülke ancak bugün tam bir Avrupa ülkesi konumunda ve gelişmişlik endeksinde bizim önümüzde..

Vasatlığa mahkum kalmak kaderimiz olmamalı. Bu millet  iyi yönetilmeyi hak ediyor, çünkü dost az düşman çok..