Yalnız sana özlemdi bu, mor siyah bulutlara matemdi senden bıraktığım.

Üşümüş topraklara sıcaktın sen.

Yetim dualara ocaktım ben. Kızıl saçlı geceye benzeyen benliğini alda git, bu saatler nefreti uyandırır bende

Şimdi çalarım ben şiire gazele. O hülyaları nasıl da yitirdik  biz. Oysa nede yakışıyorduk birbirimize, sen benim şiirimdin yüregimden okudugum sendin o sessiz.

Akşamları zor eder olmuşum, yarım yamalak bir beden taşıdıgım altı üstü.

Ruhumun harabe görüntüsü.

Islıklayan bir ben miyim hayatın düzenini, gökyüzü gibi yalın tüm umutlarım.

Oysa, aynı bedende bir can olabilmiştik seninle.

Ben kainatı seyrederdim senin gözlerinde.

Şimdi alabora bütün mutluluklarım.

Hep uzak diyarlara heveskar yolculuklarım.

Yüregine saglık olsun ey hayat.

Bir gülüşü vardı, zannederdim ki okyanuslar kabardı.

Geceler zindana mahkum, gündüzler tabutsuz birer mezardı.

Şair yüregimin en yangınıdır bu.

Mavi gözlerimin sevda andıdır bu.

Beni söyleten, dilimi kalbimi heceleten

Ey Sevdam, senin adındır bu.

Elbet her yüregi söyleten bir gönül vardır.

Ey gönüller yürekleri söyletmeyin.

Mutluluk sadece bir anlık, deneyin

Sevgilerle Esen kalın.