Endonezya, 252 milyonluk nüfusuyla dünyanın en kalabalık 4. ülkesi ve dünyanın en kalabalık Müslüman ülkesi olarak biliniyor.

Ekonomik kalkınmasıyla Güneydoğu Asya bölgesinde dikkati çeken Endonezya, 2027-2030 yıllarına kadar dünyanın en büyük ekonomisine sahip ilk 10 ülke arasında yer almayı hedefliyor. 

Etnik yapı: Yüzde 40,06 Java, yüzde 15,51 Sunda, yüzde 3,7 Malay, yüzde 3,58 Batak, yüzde 3,03 Madura, yüzde 2,88 Betavi, yüzde 2,73 Minangkabau, yüzde 2,71 Bugis, yüzde 1,96 Banten, yüzde 1,74 Banjar, yüzde 1,66 Bali, yüzde 1,44 Açe, yüzde 1,36 Dayak, yüzde 1,34 Sasak, yüzde 1,2 Çinli, 15,11 diğerleri

Yüzölçümü: 1,9 milyon kilometre

Dil: Bahasa Endonezya

Din: Yüzde 87,2 Müslüman, yüzde 9,9 Hristiyan, yüzde 1,7 Hindu, yüzde 1,3 diğer 

Para Birimi: Rupiah 

Genel bilgiler de şöyle; Demokratik cumhuriyetle yönetilen Endonezya’yı halk tarafından seçilmiş meclis ve devlet başkanı yönetiyor.

17 binden fazla adadan oluşan ülkenin başkenti Cava adasındaki Cakarta şehri. Ülkenin sınır komşuları Papua Yeni Gine, Doğu Timor ve Malezya.

İslamiyet’in Müslüman tüccarlar tarafından yayıldığı Endonezya, 1511’de Portekiz tarafından işgal edilerek sömürge altına girdi. Ülke daha sonra İspanya, Hollanda ve İngiliz sömürgesi oldu. 

2. Dünya Savaşı’nda Japonya’nın işgaline uğrayan Endonezya’da, savaşın sonunda Japonya’nın yenilgiyi kabul etmesiyle Ahmed Sukarno liderliğinde bir hükümet kuruldu ve bağımsızlık ilan edildi.

Ekonomi

Güneydoğu Asya’nın 1., dünyanın 16. ekonomisi Endonezya'da kişi başına düşen milli gelir yılda 3 bin 511 dolar civarında. Karma ekonominin uygulandığı ülke Güneydoğu Asya'nın en büyük ekonomisi olarak tanımlanıyor. Endonezya’nın gayri safi yurt içi hasılası 1,14, ihracatı 155,2, ithalatı da 146,8 milyar dolar seviyesinde. Enflasyon 2016'da yüzde 4,6 iken, ülkedeki işsizlik oranı yüzde 6,3 civarında.

Güneydoğu Asya Uluslar Birliği’nin (ASEAN) kurucu üyelerinden Endonezya, ASEAN’ın tek G-20 üyesi ülkesi.

Siyasi Durum

Dünyanın 3. büyük demokrasisi Endonezya, anayasaya göre cumhuriyet rejimine sahip üniter bir devlet olarak tanımlanıyor. Ülkede devlet başkanı seçimleri ilk kez 2004 yılında doğrudan halk oylamasıyla yapıldı. Devlet başkanı ve yardımcısı 5 yıllık dönem için halk oylamasıyla seçiliyor. 

Pançasila (5 ilke) devletin anayasal temel ilkesi olarak kabul ediliyor. Buna göre Endonezya Cumhuriyeti, tek ilah, adil ve medeni insanlık, Endonezya’nın birliği, temsilciler arasında istişarelerin erdemine dayalı demokrasi ve tüm Endonezya halkı için sosyal adalet prensiplerine dayanıyor. 

İki kamaralı Halkın Danışma Meclisi, 560 üyeli Temsilciler Meclisi ve 136 üyeli Bölgesel Temsilciler Konseyi’nden oluşuyor. Halkın Danışma Meclisi, en az 5 yılda bir toplanıyor ve anayasa değişikliği, devlet başkanı ve yardımcısını atama, ayrıca anayasa hükümlerine dayanarak görevden azletme yetkilerini elinde bulunduruyor.

Endonezya’da son parlamento ve devlet başkanı seçimleri 2014 yılının nisan ve temmuz aylarında yapıldı. Bir sonraki seçimler ilk kez eşzamanlı olarak 2019’da yapılacak. 

Nisan 2014’teki Temsilciler Meclisi seçimlerine ulusal düzeyde 12 siyasi parti katıldı. Yüzde 3,5 seçim barajını geçen 10 parti meclise girebildi. Parti başkanlığını Endonezya’nın 5. Devlet Başkanı Megawati Sukarnoputri’nin yaptığı

Endonezya Demokratik Mücadele Partisi yüzde 19 oy oranıyla ilk sırayı, Endonezya’nın en eski partisi Endonezya Hizmet Partisi (Golkar) yüzde 15 oy oranıyla 2. sırayı aldı. 

Temmuz 2014’teki devlet başkanı seçimini eski Cakarta Belediye Başkanı Joko Widodo kazandı. Ülkesinde “Jokowi” olarak anılan Widodo ve Başkan Yardımcısı Yusuf Kalla, 2019 yılına kadar görev yapacak.

Endonezya'nın İslam'a yönelmesi ve Müslümanlaşması bugün pek çoğumuza artık efsane olarak gelecek bir öyküye sahip.

İslam’ın Endonezya’ya ilk defa 12. yüzyılın başlarından itibaren İran, Hindistan ve Çin’den Sumatra kıyılarına gelen müslüman tüccarlar vasıtasıyla geldiği biliniyor. İslâmiyet, 13. yüzyıldan itibaren ticaret, evlilik ve tarikatlar vasıtasıyla Endonezya halkı arasında hızla gelişmeye başlamış, sonraki yıllarda giderek güçlenmiş ve 15.yüzyılda diğer dinlerin hakimiyetine son vermiştir.

Ülkenin İslamlaşması, bir kumaş tüccarının Müslüman ahlakına örneklik teşkil edecek bir davranışı sayesindedir. Endonezya'ya yerleşen ve ticaretini orada sürdüren bir Müslüman tüccar, bir gün iş yerine geç gelir ve dükkanını emanet ettiği çırağının hayli kârlı bir satış yaptığını görür.

Ancak işin aslını öğrenen tüccar, çırağının metresi 5 akçe olan kumaşı 10 akçeden sattığını öğrenir. Bunun üzerine derhal satış yaptığı kişiyi bulmasını ister çırağından. Çırak satış yaptığı müşteriyi çok geçmeden bulur ve dükkâna davet eder.

Tüccar durumu müşteriye izah ederek kendisinden helallik istedikten sonra fazladan alınan 5 akçeyi de uzatır. Çok geçmeden bu olay ülkede dilden dile dolaşmaya başlar ve kralın kulağına kadar gider.

Tüccarı huzuruna davet eden kral, bu davranışını neye borçlu olduğunu sorar ona. Tüccarsa sadece dininin emirleri gereği, kul hakkını gözettiği için bunları yaptığını söyler ve kralın İslam hakkındaki soruları peş peşe gelmeye başlar. O güne dek böyle bir dinin varlığından haberdar olmayan kral olaydan etkilenir ve kısa sürede Müslüman olmaya karar verir. Halkı da yavaş yavaş onu takip eder.

5 AKÇELİK HASSASİYET

Belki de Hz. Peygamber'in "Doğru ve güvenilir tüccar, kıyamet gününde peygamberler, sıddıklar (doğrular) ve şehitlerle beraberdir" hadisinin motivasyonuyla bu onurlu davranışı sergileyen tüccarın 5 akçelik hassasiyeti, peygamber ahlakıyla sergilediği bu tutum, bugün 200 milyonu aşkın sayıda bir Müslüman nüfusa ev sahipliği yapan Endonezya'nın kaderini belirlemiş olur.