Dünya üzerinde ki çocuk işçiler, ailelerinin geçimine katkıda bulunmak için, kayıt dışı koşullarda, çok az bir ücret karşılığında, çoğu zaman tehlikeli işlerde, saatlerce çalışırlar. Çalışma koşulları; bu çocukların okula gitmelerine, akranlarıyla vakit geçirmelerine, oyun oynamalarına ve boş zamanlarını değerlendirmelerine de engel olmaktadır. 

Ayrıca çocukların doğal gelişimleri sekteye uğradığından yetişkinlik dönemlerinin temeli doğru atılamıyor ve psikolojik olarak sorunlu bireyler olarak yetişiyorlar, aralarında çok yetenekli ve hayatın hakkını veren çok istisnalar olmakla birlikte çok çok az sayıda çocuk başarılar elde edebiliyor. 

Ayrıca çocuk işçiliği, çocukların zihinsel, sosyal, fiziksel ve psikolojik gelişimini olumsuz yönde etkiler.   

Dünyada 64 milyonu kız, 88 milyonu erkek çocuğu olmak üzere toplam 152 milyon çocuk, diğer bir deyişle her 10 çocuktan biri, halihazırda çocuk işçi olarak çalışıyor. Bu çocukların yaklaşık yarısı ise sağlıklarını ve gelişimlerini etkileyen tehlikeli işlerde çalışıyor ve sayıları 73 milyonu buluyor. 

Türkiye özelinde ele alınırsa, yoksul ailelerin çocukları çok erken yaşlarda çalışmaya ve zor hayat şartlarına ayak uydurmak zorunda kalıyorlar.. 

Bir atölyede çalışan, veya ayakkabı boyacılığı yapan, su ve simit satan, veya dilendirilen yüzbinlerce çocuk var sokaklarda.. 

Bu gerçekle yüzleşmeli ve yerel yönetimler bu konuda konunun çözümü ve farkındalık esaslı çalışmalar yapılmalı..